W warunkach laboratoryjnych za pomocą różnych bodźców wywołuje się skurcze mięśni, a następnie bada je. Badania takie przeprowadza się często na wyizolowanym, określonym mięśniu poprzez działanie na niego impulsem nerwowym lub elektrycznym – pojedynczy impuls wywoła pojedynczy skurcz. Bada się także zależności pomiędzy zmianami długości mięśnia a jego napięciem, który u ssaków - w zależności od rodzaju mięśnia - trwa od kilku do kilkunastu milisekund (ms – jedna tysięczna sekundy). Do kolejnych skurczów pojedynczych dochodzi, gdy odstępy w czasie pomiędzy impulsami są większe niż czas trwania całego pojedynczego skurczu.